 |
|
|
|
|
||||||||||
 |
 |
|||||||||||||
 |
||||||||||||||
|
De nieuwe engelKlaus Siegel |
|||||||||||||
|
|
|||||||||||||
|
Eerste druk: mei 2003 Uitvoering: Gebonden paperback met flappen 576 blz., 3 ill. in kleur ISBN: 90-75879-172 Prijs: € 28.50 |
 |
Deze roman vertelt het levensverhaal van de gevluchte Duitse jood Otto Edelstein. In het Frankrijk van vlak voor de Tweede Wereldoorlog is hij een tijdlang de rechterhand van de duits-joodse cultuurfilosoof Walter Benjamin. Deze bezit een aquarel, 'de Nieuwe Engel', getekend door Paul Klee, waarmee Otto een opvallende gelijkenis vertoont. De filosoof kent daar een mystieke betekenis aan toe en begrijpt dat hij in de jongeman zijn noodlot heeft ontmoet. Nadat Otto inderdaad betrokken is geraakt bij de tragische dood van Benjamin, wordt hij geïnterneerd in kamp Westerbork in Drenthe en is er, als administrateur van het ziekenhuis, één van de Duitse vluchtelingen die er op weinig verheffende wijze de dienst uitmaken als de deportaties op gang komen. Gaandeweg geeft hij zichzelf de opdracht vast te leggen wat hem en de anderen overkomt en gaat hij gegevens verzamelen over de vervolgingen. Een tegenwicht biedt zijn liefdesrelatie met de zigeunerin Waldy Weisz. Na de oorlog heeft Otto een literaire boekhandel in Amsterdam. In het Centrum '45 voor oorlogsgetraumatiseerden ondergaat hij begin jaren tachtig met weerzin groepstherapie. Zijn mensbeeld, bepaald door zijn invaliditeit, wordt er niet beter op wanneer sommige patiënten elkaar ook nog eens naar het leven beginnen te staan. Otto schiet de ouders dood van een kind dat hij een brute moord heeft zien begaan, en wordt opgenomen in een observatiekliniek, waar hij gedwongen wordt te vertellen over zijn verleden en over de engelen die hij ziet. Hij ontmoet opnieuw Waldy, die hem vertelt over haar verblijf in Auschwitz en het lot van de zigeuners. Rasverteller als Siegel is, heeft hij talloze andere verhalen door het boek gevlochten, bijvoorbeeld over bijeenkomsten van joodse overlevenden in een restaurant bij de Bosbaan. De roman eindigt met een met wrange humor beschreven laatste diner en een opgewekt coda. Klaus Siegel (geb. Düsseldorf, 1934) onderneemt in deze 'faction' een zoektocht naar het onbegrijpelijke uit zijn eigen verleden, dat in 1940 in kamp Westerbork begon. Hij publiceerde eerder de roman Winterkoren en enige bundels verhalen, en was redacteur van De Gids en Literair Paspoort. |
||||||||||||
|
||||||||||||||
| Recensies |
De Morgen,
6 aug. 2003, door Joseph Pearce  Leeuwarder Courant,
27 juli 2003, door Atte Jongstra: 'Een geweldig boek'
|
|||||||||||||
|
||||||||||||||
Uitgeverij Van Gruting |
Albert van Dalsumlaan 613, 3584 HN Utrecht Telefoon: 06 434 086 52 E-mail: info@vangruting.nl |
|||||||||||||
|
||||||||||||||
